Dit boek is niet meer leverbaar.

Tussen 1941 en 1945 zijn ruim 5500 Nederlandse mannen en vrouwen weggevoerd naar het Duitse concentratiekamp Neuengamme. 
De Duitsers stuurden mensen om uiteenlopende redenen naar het kamp. De meerderheid zat in het verzet (zoals de dichter Jan Campert), maar er waren daarnaast gijzelaars, mensen die als represaille gevangen waren genomen, joden, Jehova's Getuigen en zwarthandelaren. Naarmate de oorlogssituatie benauwder werd voor het nazi-regime werd de situatie voor de gevangenen slechter. 
Er was vrijwel geen eten en drinken en de terreur van de kampbewakers nam grote vormen aan. Uiteindelijk keerde maar ongeveer tien procent van de gevangenen in 1945 terug naar Nederland.

De geschiedenis van het kamp en de lotgevallen van de Nederlandse gevangenen worden nu voor het eerst gereconstrueerd aan de hand van foto's en ooggetuigenverslagen. 

In grote lijnen schetst het boek de achtergrond van de gevangenen: wat was hun leeftijd, waar kwamen zij vandaan, waarom werden ze gearresteerd? 
Deze statistiek geeft voor het eerst een gefundeerd antwoord op veel vragen over de achtergrond van bij voorbeeld het verzet. Daarnaast wordt ook veel aandacht geschonken aan individuele geschiedenissen zodat de lezer een beeld krijgt van de onmogelijke keuzes waarvoor een mens zich gesteld ziet die zich tegen een vernietigingsmachine verzet.